![]() |
Permalink: https://manuscripta.at/?ID=36863 |
Lagen: VI12 + II16 + VII30 + VI42 + II46 + VII60 + III66 + (VIII-1)81 + VI93 + VIII109 + VII123 + (III-1)128 + IX146 + 2.X186 + IV194 + V204 + (V-2)212. | |
Durchgehende Bleistiftfoliierung. Reklamanten meist beschnitten. Bl. 213 als HD Spiegel, Mitte oben stark beschädigt (früher Kettenbuch?). Verstärkung der Falz zwischen VD und erstem freien Blatt durch ein Fragment mit Quadratnotation auf vier roten Linien. | |
Schrift: | |
Schriftraum: 220-225 × 160 Spaltenzahl: 2 Zeilenzahl: 44-45 | |
Schriftart: Bastarda 11 verschiedene Hände: 1) Bl. 1ra-16ra, 67ra-80rb. 2) Bl. 17ra-30vb. 3) Bl. 31ra-65ra, 110ra-128rb. 4) Bl. 82ra-92vb. 5) Bl. 94ra-108ra. 6) Bl. 129ra-144va. 7) Bl. 147ra-166vb. 8) Bl. 167ra-186vb. 9) Bl. 187ra-194rb. 10) Bl. 195ra-212vb. 11) Bl. 213ra-b. Die Spalten zwischen den angegebenen Bereichen sind leer. Ein neuer Schreiber fängt ausnahmslos auf einer neuen Lage zu schreiben an. | |
Ausstattung: Illuminiert Rubriziert Federzeichnung(en) | |
Bl. 1ra-20vb, 31ra-34va, 47ra-65ra, 67va-68vb, 82ra-84vb, 88va-89va, 94ra-96rb, 115vb-176rb rubriziert. Bl. 98ra-105va grüne Initialen. Bl. 137va am Rand kleine Federzeichnung eines Kopfes. |
HDS | HDS Papier 4. Viertel 14. Jh. |
Blatt am oberen Rand in der Mitte beschädigt. | |
Schrift: | |
Schriftraum: 222 × 150 Spaltenzahl: 2 Zeilenzahl: 52 | |
Schriftart: Jüngere Kursive |
Einband: 15. Jh. Gotisch Schmucklos |
Abgewetztes Leder über Holz. Ohne Titel- und Signaturschild. Aufschrift mit schwarzer Tinte direkt auf dem Leder, nicht mehr lesbar. Verblasstes Papierschild auf dem Rücken (wie in zahlreichen anderen Göttweiger Handschriften). Ehemals Kettenbuch (Löcher vom Beschlag auf dem HD sichtbar). |
Wie bei anderen Handschriften lassen die S-Reihe der Barocksignatur und das charakteristische Papierschild schließen, dass die Handschrift erst im 18. Jahrhundert in den Göttweiger Bestand gewandert ist. Diese Handschrift scheint im Katalog von 1738 zwar nicht auf, da aber die S-Signaturenreihe bis zur Nummer 31 vergeben ist, kann geschlossen werden, dass sich die Handschrift spätestens zu dieser Zeit in Göttweig befunden hat. |
(1ra-194rb) | Sermones de tempore (Schneyer I 716-747). Von Dominica I adventus bis Feria VI in parasceve: Nr. 1-5. (7ra) Nr. 7-8. (8vb) Nr. 6. (11ra) Nr. 9-13. (18rb) Nr. 14-18. (24rb) Nr. 19-25. (33ra) Nr. 30. (34va) Nr. 26-30. (41rb) Nr. 31/Teil 2. (42ra) Nr. 31-36. (50vb) Nr. 37-41. (58rb) Nr. 42-47. (67va) Nr. 48-52. (73va) Nr. 53-57. (80ra) Nr. 61. (82vb) Nr. 58-60. (87va) Nr. 62-66. (96ra) Nr. 67-71. (103ra) Nr. 72-76. (114ra) Nr. 77-82. (122vb) Nr. 83-89. (132ra) Nr. 90-94. (137rb) Eingeschobene Predigten, nicht bei Schneyer, s. u. (in GW 7410 berücksichtigt und an die Predigt Nr. 120 angefügt; im Druck Pars prima, Sermo CXVI, nach der Lagenblattzaählung x3rb-x4va; vgl. auch Cod. 152 (rot), 115rb [dort am selben Ort wie in der vorliegenden Handschrift] und Innsbruck, ULBT, Cod. 438 [Provenienz Schnals, 1453], 297vb). (138va) Nr. 95-100. (143ra) Nr. 101-103. (149va) Nr. 104-107. (155vb) Nr. 108-110. (160ra) Nr. 111-114. (166va) Nr. 115 (in zwei Teile geteilt, Bl. 168ra mit dem Thema Tres sunt, qui testimonium dant … [I Io 5,7]). (169vb) Nr. 116-118. (174va) Nr. 119-120, 122-123. (179va) Nr. 124-127. (188ra) Nr. 128-131. (193va) Nr. 121 (steht auch in Cod. 152, 161ra an dieser Position). - Die Predigt Nr. 30 und der zweite Teil von Nr. 31 sind doppelt wiedergegeben. Predigten in seltenen Fällen mit abweichendem Expl. 11 ![]() | :
1ra | Exurge a mortuis ... (Eph 5,14). Cogitanti mihi, quod deum patrem offenderim graviter peccatis meis me ipsum ad gravissimas poenas ... — ... qua parte emersi, nescio, deus scit. |
1va | Exurge in adiutorium mihi (Ps 34,2). Cum secundum Iacob omne datum optimum et omne donum perfectum desursum sit descendens ... — ... in die irae suae abscondamur, quod nobis praestare dignetur ... |
2vb | Exurge deus, iudica causam tuam (Ps 73,22). Quia ad incarnationis mysterium explanandum in praecedenti sermone sex positae sunt particulae ... — ... satisfactio vobis miseris et indignis proficiat. |
41rb | Obsecro domine (Ex 4,13). In quibus verbis quinque ponuntur, quae supplicationem faciunt efficacem. Primo enim ... — ... et in corde suo adventus sui gratiam celebrabit, quod ipse praestare dignetur etc. (dieser Sermo ist auch in Innsbruck, ULBT, Cod. 260 [Stams, 14. Jh.], 45rb als eigenständige Predigt wiedergegeben) |
137rb | Tit.: Sequitur videlicet de operibus secunde diei. Feria ergo secunda Iesus de Bethania veniens Ierusalem ivit in templum et sedens docebat ... — ... propter me haec facta est in Bathaniam [!]. Haec sunt opera secundae diei. |
137va | Tertia feria de Bethania rediens diluculo venit Hierosolymam, ut tertiae diei operatio summaret ... — ... etiam filius hominis tradetur, ut crucifigatur. |
137vb | Feria quarta sequuntur opera quartae diei et quia appropinquabat tempus passionis, ne ex meticuloso timore ... — ... ut eum traderet et haec sunt opera, quae quartae feriae assignamus. |
138rb | Quinta feria idest prima die azimorum accesserunt discipuli ad Iesum dicentes: Ubi vis paremus ... — ... omnia enim dominus Iesus ad salutem nostram ordinavit etc. |
190vb | Christus passus est pro nobis ... (I Ptr 2,12). In quibus verbis apostolus duo facit. Primo enim proponit nobis domini passionem exemplarem ... — ... qui est via, veritas et vita, ut ad se per haec exercitia veniamus. |
192ra | Egredimini et videte filiae Sion ... (Ct 3,11). Dicit Augustinus: Omnia quae de Salomone dicuntur a deo, soli Christo proprie ... — ... hoc sentite in nobis, convenientius praedicare possumus in hoc festo. |
193va | Quem iustum esse conspexeris ... (Dt 25,1). Verba proposita huic festivitati psalmarum possunt congrue applicari, in quibus verbis duo nobis proponuntur ... — ... haec loquere et exhortare, prout dominus dederit et inspiraverit ad loquendum. Amen. |
(195ra-200rb) | Commentarius in Doctrinale Alexandri de Villa Dei, Fragment. Der Text ist am Anfang unvollständig, der Kommentar bezieht sich jedoch auf die ersten Verse. Es ist also von einem Verlust des Prologs auszugehen. Es ist regelmäßig Platz für Lemmata ausgelassen, die allerdings nicht eingetragen wurden. Nach diesen Lemmata setzt der Kommentar mit den Worten „Hic auctor …“ ein. 2 ![]() |
195ra | … tangitur causa efficiens per hoc quod dicit ‚paro‘, quia ‚paro‘ est personae primae … |
195rb | [nächster Absatzanfang:] Hic auctor evitat arrogantiam, quia posset aliquis dicere: ‚Vis tu librum istum de proprio ingenio tuo et de propria tua mente compilare an aliorum?‘ Ad hoc respondet auctor et dicit ... — ... et nomina tertiae declinationis, ut frequenter sunt. |
(200va-212vb) | Aurora (RB Nr. 6823 [ohne die Zusätze Aegidius‘ Parisiensis]). (200va) Genesis. (208va) Exodus. (212vb) Leviticus (Anfang). Der Text reißt hier ab. 2 ![]() | :
200va | Frequens sodalium meorum petitio cum quibus conversando florem infantiae exei vel lilium ... — ... et veritatis fulgur patenter illuxit. Explicit prologus. Incipit metricus. |
200va | Primo facta die duo caelum et terra leguntur, fit firmamenti sphaera sequente die ... — ... sed nec continuus tractatus taedia gignat, / Lectorem recreat inter utrosque quies ... |
(213r=HDS) | Predigtfragment. 1 ![]() |
213ra=HDS | ... ostendit dominus […]do dicens vespere autem […] ... — ... et contestati valde coeperunt singuli dicere: Numquam ego sum, domine … |