Beschreibung ausdrucken  Permalink: https://manuscripta.at/?ID=984 
Klosterneuburg, Augustiner-Chorherrenstift, Cod. 764
ORIGENES. GUILELMUS DE SANCTO THEODORICO. BERNARDUS CLARAVALLENSIS
Olim: b 23, B 25,    Pergament   52 Bl.    250×173   Klosterneuburg, 3. Drittel 12. Jh.
 VIVARIUM — images (HMML)
Literatur zur Handschrift: Pfeiffer–Černík IV 169-170 (online).
Foliierung: Bl. 1-47: mittelalterliche Tintenfoliierung; Bl. 48-52: moderne Bleistift-Foliierung
Lagen: 6.IV48+II52
Schrift:
Schriftart: Karolingische Minuskel – Marginalien
Eine Spalte. Schriftspiegel, Zeilenliniierung, Einstichlöcher. – Zwei Schreiber (?). Marginalien in unterschiedlichen Händen, auch in roter Tinte.
Ausstattung: Rubriziert   Rankeninitiale(n)   Figürlicher Buchschmuck   
Abwechselnd harte und weiche Pergamentblätter mit stellenweise großen Löchern (Bl. 3, 15, 17, 18, 21, 27, 30, 38, 45) und Rißen (Bl. 10, 16, 40, 42, 47, 51). – Auf 1r, 6-zeilige Initiale mit Menschenfigur (Origenes?) und 7-zeilige Rankeninitiale (ähnlich wie in CCl 1, 20, 28, 40, 195, 202, 216, 223, 235, 248, 343, 714 und 909; siehe Haidinger 1998, bei Nr. 5). Rote Lombarden. Satzanfänge rot gekennzeichnet; Unterstreichungen.

Einband: um 1840     Halbfranzband     Golddruck        
Werkstatt: Klosterneuburg
Rückentitel: Origenis in Cant. M.S. 764. Auf Bl. 1 und 2, Rostspuren der Schutzbuckel; auf 52v, zusätzlich einstiger Ankettung. Neue Vor- und Nachsatzblätter. Buchblock beschnitten. Pergament am Rande gelb gefärbt.


Klosterneuburger Besitzvermerke: (1r, 25r) Liber sancte Marie in Nuenburch (13. Jh.); (52v) Liber sancte Marie in Nuenburch Albertus Saxo de Hunoldesburch (13. Jh.); (30r) Liber sancte Marie in Newburga claustrali (15. Jh.); (1r) Can. Reg. Claustroneoburg. 11 Sept. 1656 (17. Jh.) Olim-Signaturen: (4r) b 23 (1420/1430); (1r) B 25 (2. Hälfte 15. Jh.).
Edit A. Lukacs

---------------   Addenda/Corrigenda bitte melden!    ---------------

"Pfeiffer–Černík", "PL", "RB", "CCCM"
alle Initien
(1r-40v) Origenes Commentarius in Cantica Canticorum (Ed.: PL 100, 667-720. Origenes: Werke mit deutscher Übersetzung. B.d 9/1: Der Kommentar zum Hohelied. Hrsg. von A. Fürst und H. Strutwolf. Berlin, 2016. – RB 6200).
   1
1r (rot) Incipit prefatio sequentis operis. Origenes, cum in caeteris libris omnes vicerit, in Cantico Canticorum ipse se vicit... (rot) Tractatus Adamanti Origenis in Cantica Canticorum. Epithalamium libellus hic, idem nuptiale carmen, dramatis in modum videtur mihi a Salomone conscriptus ... — ... (40v) Amigdalum pro canicie, locusta pro crurum dolore et pedum tumore, et capparis pro frigescente libidine.
(40v-50r) Guilelmus de Sancto Theodorico Brevis commentatio super Cantica Canticorum, cap. 1-4 (unvollständig) (Ed.: PL 184, 407-411. CCCM 87, 155-159. – RB 3030).
   1
40v Tit.: (rot) Commentum Willihelmi in Cantica Canticorum
Epitalamium canticum amoris admonet, ut de amore primum aliqua disseramus ... — ... (50r) ego autem de tempore suo de unctione deliciarum vestrarum providebo.
(50r-v) Bernardus Claraevallensis OCist De tribus emissionibus. Sermo 91 (Ed.: PL 183, 710-714.).
   1
50r-v Emissiones tuae paradisus. Vox est illius caelestis Ierusalem congaudenti huic quae peregrinatur in terris ... — ... (50v) Ubi enim magnitudo gratiarum est, ibi etiam magnitudo discrimis est.
(50v-51r) Bernardus Claraevallensis OCist De diversis. Sermo 50 (Ed.: PL 183, 672-673 – Parallelüberlieferungen von anderen Predigten derselben Sammlung in Klosterneuburg).
   1
50v Sequitur: Egredimini filiae Ierusalem et videte regem Salomonem in diademate quo coronavit eum mater sua. Filiae, id est, feminina et tenera generatio, quae primum tantummodo statum amoris accepistis ... — ... (51r) vel magis quod minus vel minus quod magis et sic de caeteris.
(51r-52v) Bernardus Claraevallensis OCist Sermones in Cantica Canticorum. Sermo 33 (unvollständig) (Ed.: PL 183, 672-673).
   1
51r Indica mihi quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie. Et aliter quidem: Indica mihi, inquit, mihi cur me ita iudices. Ubi non sane sententiam causatur ... — ... (52v) Serpit hodie tupida tabes per omne corpus ecclesiae, quo latius, et quo desperatius; eoque periculosius, quo interius.